Stelling: het startpunt is en blijft de eigen verantwoordelijkheid van de zorg
De WVR en zorgwetgeving stellen zorginstellingen en zorgaanbieders verantwoordelijk voor hun eigen voorbereiding op rampen en crises. Dit geldt ook voor interne incidenten en continuïteitsscenario’s en niet alleen voor “flitsrampen” waarbij hulp aan slachtoffers moet worden verleend. De verplichting om “verantwoorde zorg onder alle omstandigheden” te leveren, geldt nadrukkelijk niet alleen voor de cure (ziekenhuizen, huisartsen, ambulancezorg), maar ook voor de care sector (verpleging, verzorging, thuiszorg), zij het dat voor de gedecentraliseerde zorgtaken het concept van adequate zorg en continuïteit nog opnieuw zal moeten worden gedefinieerd. Op grond van de WVR is de care geen “geneeskundige ketenpartner” (die acute zorg, PG of PSH aan rampenslachtoffers levert) waarmee de VR wettelijk verplicht schriftelijke afspraken moet maken, maar op grond van de zorgwetgeving moeten zij wel verantwoorde zorg leveren. Bijvoorbeeld de voorbereiding op influenzapandemie heeft laten zien dat de care sector heel nadrukkelijk aan preparatie moet doen. Saillant detail is dat bij die voorbereiding de coördinerende rol van de GHOR nadrukkelijk door VWS en VenJ in beleidsbrieven is bevestigd.
De zorgsector is al jaren hard bezig om deze eigen verantwoordelijkheid in te vullen. In het Kwaliteitskader Crisisbeheersing en OTO zijn basisvereisten uitgewerkt voor de crisisorganisatie van zorginstellingen en het Opleiden, Trainen en Oefenen. De actuele ontwikkelingsrichting is het maken van integrale crisisplannen, dus zowel voor hulpverlening bij rampen, interne noodsituaties, zorginstelling in effectgebied als voor bedrijfscontinuïteit.
Stem
Loading ...Deel deze blog
